[Chapter 1] เลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข : ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล

 

"เลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข"
โดย
โกะโด โทคิโอะ เขียน
อาคิรา รัตนาภิรัต แปล

    หนังสือดีๆที่อยากแนะนำให้กับผู้ที่ไม่กล้ายืนหยัดในความคิดของตัวเอง ไม่กล้าปฏิเสธสิ่งที่ไม่ชอบ กลัวการถูกเกลียด รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองและถูกเอาเปรียบ

        ต้องบอกก่อนว่าเราเองก็เป็นหนึ่งคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่ค่อยกล้าที่จะปฏิเสธทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้อยากทำในสิ่งนั้นๆ ไม่มีความกล้าในการใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียว เป็นคนใจดีที่ช่วยเหลือคนอื่นได้เสมอแต่กลับโดนมองข้ามอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งนานวันเข้าก็รู้สึกว่าเรากำลังถูกคนอื่นเอาเปรียบรึเปล่านะ?

        พอเริ่มมีความคิดแบบนั้นขึ้นมาก็บังเอิญได้เจอกับหนังสือเล่มนี้พอดี จึงอยากเอามาแนะนำเพื่อนๆที่มีความรู้สึกแบบเดียวกับเราอยู่ ซึ่งหนังสือเล่มนี้ก็อาจจะช่วยได้มากน้อยแล้วแต่สถานการณ์ของแต่ละคน และอาจจะไม่สามารถปรับเปลี่ยนตัวเองได้ในทันที แต่เมื่อเห็นแนวทางและเตือนตัวเองอยู่บ่อยครั้งก็เชื่อว่าเราจะมีความสุขกับตัวเองได้แน่ๆ

        บทนำ

        "คนดี" สำหรับหนังสือเล่มนี้หมายถึง คนที่ทำตัวเองให้เป็นที่นิยมชมชอบเพื่อไม่ให้ถูกเกลียด

        

        เลิกเป็นคนดีแล้วชีวิตจะมีความสุข

        เราจะไม่เอนเอียงไปกับความคิดของผู้อื่นและใช้ชีวิตได้อย่างสบายใจมากขึ้น

        

        สร้างหนทางปลดปล่อยจิตใจให้เป็นอิสระในแบบของตัวเอง ไม่ปล่อยให้ผู้อื่นมีอิทธิพลหรือควบคุมความรู้สึกของตัวเอง

        บทที่ 1 ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล

        1. เลิก "เป็นคนดี"

            เคยเป็นไหม เวลาทำสิ่งต่างๆแล้วมีความคิดว่า "ถ้าทำแล้วเขาจะชอบเราไหม" หรือ "เขาจะเกลียดเรารึเปล่า" ถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาแต่ก็ไม่เคยได้คำตอบเพราะเราเอาแต่คิดและกดดันตัวเอง

            คนที่เอาแต่กังวลเรื่องความรู้สึกคนอื่น เอาแต่ปั้นยิ้มโดยไม่พูดถึงความรู้สึกของตัวเอง หรือคนที่เห็นด้วยกับคนอื่นตลอดเวลา จะถูกคนรอบข้างมองว่ากำลังสวมหน้ากากโดยซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงไว้ และไม่สามารถคบหาอย่างจริงใจต่อกันได้

            จริงๆแล้ว "คนดี" คือคนที่คิดถึงความรู้สึกของผู้อื่น หากเราแสดงความเป็นตัวเองแล้วไม่ได้กระทบกระทั่งใครก็มีความเสี่ยงที่จะถูกเกลียดน้อยมาก ทุกคนก็เปรียบเหมือนดินสอสีหนึ่งสี ทุกคนล้วนมีสีต่างกันไปและมีคุณค่าในสีของ "ตัวเอง"

        2. เลิก "กลัวการถูกเกลียด"

            บางคนอาจกลัวความเหงาและคิดว่าการทำตัวเป็นคนดีจะทำให้เรามีเพื่อน มีคนรัก แต่จริงๆแล้วการฝืนทำตัวเป็นคนดีเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเหงานั้น ไม่ได้ก่อให้เกิดผลดีเลย มีแต่จะส่งผลเสียให้ตัวเองมากกว่า เพราะถึงจะมีเพื่อนเราก็ไม่สามารถเล่าความรู้สึกที่แท้จริงให้ฟังได้ ไม่สามารถแสดงตัวตนออกไปได้ และยังต้องเหนื่อยฝืนทำตัวให้เข้ากับทุกคนอีก

            หากจะมีคนเกลียดบ้าง ก็คิดว่าคนที่พูดจาว่าร้ายคุณเป็นคนที่ไม่มีวุฒิภาวะ นอกจากเป็นพวกไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว ยังเป็นคนที่ไม่มีความสำคัญกับคุณเลยจึงไม่ควรเข้าใกล้หรือเพิ่กเฉยไปเลยดีกว่า อย่าเสียเวลาไปกับเรื่องไร้สาระของเขาเลย

        3. เลิก "ใช้ชีวิตในสังคมที่ถูกสร้างขึ้น"

            เมื่อชีวิตนี้เป็นของเรา เราย่อมสามารถกำหนดคนที่เราจะตัดออกจากชีวิตได้ หากบังเอิญเจอคนที่อยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุขหรือรู้สึกว่าไม่อยากคบกับคนแบบนี้เลย ก็ควรมีการสร้างระยะห่างหรือเลี่ยงที่จะเจอกัน

            คนเราเกิดมาแค่ครั้งเดียว การยอมอุทิศชีวิตให้คนอื่นถือเป็นการใช้ชีวิตอย่างไร้ค่า แต่การกล้าย้ายไปยังสถานที่ที่เหมาะกับตัวเราก็เป็นเรื่องที่ยากเหมือนกันใช่ไหมล่ะ 

            ประโยคหนึ่งที่เราชอบมากๆในบทนี้ คือ "แม้รายได้จะน้อยลง การเลือกงานที่ทำให้อยากตื่นขึ้นมาทำในเช้าวันจันทร์อย่างสดชื่น ถือเป็นการใช้ชีวิตอย่างมีค่ามากว่า" เราเชื่อว่าเป็นประโยคที่คนทำงานหลายๆคนเข้าใจดี แม้จะเป็นเรื่องที่ยากและต้องมองในบริบทที่หลากหลาย แต่หากเรากล้าที่จะก้าวออกมาแล้วเจอในสิ่งที่ใช่นั้นเข้าสักวันมันก็คุ้มค่ามากเลยนะ

        4. เลิก "กลัวที่ต้องอยู่คนเดียว"

            หลายคงคงกลัวการอยู่คนเดียว เราเองก็เป็นหนึ่งคนที่กลัวการเดินเที่ยวคนเดียว กลัวสายตาที่ผู้คนมองมา เหมือนต้องทำตัวลีบอยู่ในสถานที่กว้างใหญ่ ทั้งที่จริงๆแล้วสิ่งที่เรากังวลหรือกลัวเป็นเพียงสิ่งที่เราคิดขึ้นเองเท่านั้น ตัวเราเองนี่ล่ะที่สร้างความกลัวนั้นขึ้นมา ยิ่งเราเป็นตัวเองมากเท่าไรจะยิ่งรู้จักเลี่ยงการอยู่กับคนมากๆ และไม่ต้องคบหาสมาคมกับคนที่ไม่จำเป็น

            สำหรับเราเมื่อนึกได้อย่างนั้นเราจะเตือนตัวเองเสมอว่า เราไม่ได้เป็นคนดังสักหน่อยไม่มีใครเขาสนใจหรอก แรกๆก็ยังรู้สึกเคอะเขินแต่พอได้เที่ยวคนเดียว ทำอะไรคนเดียวบ่อยๆเข้าก็จะเริ่มชินไปเอง และพบว่าการอยู่คนเดียวก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดนะ เพราะฉะนั้นสิ่งที่จะสร้างความมั่นใจให้เรายืนได้ด้วยตัวเองและใช้ชีวิตด้วยการตัดสินใจของตัวเองได้นั้น ไม่ได้มาจากคนอื่น แต่มาจากตัวเราเองทั้งสิ้น

        5. เลิก "ติดสอยห้อยตามเพื่อนๆ"

            คนดีที่กลัวความโดเดี่ยวมักใช้เวลาอยู่กับเพื่อนๆ แต่เวลาอยู่กับคนอื่นเราจะค้นหาสิ่งที่อยู่ลึกลงไปในตัวตนของเราได้ยาก การถกเถียงกับผู้อื่นอาจช่วยให้เราคิดหรือหาวิธีแก้ปัญหาได้ดีกว่าเดิม ทำให้กล้าหรือเห็นสิ่งที่มองข้ามไปก็จริง แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือการเรียบเรียงความรู้สึกหรือหนทางเข้าใจตนเอง แล้วค่อยพัฒนาให้ดีขึ้น การหาเวลาอยู่กับตัวเองถือเป็นการลงทุนที่จำเป็น และการใช้เวลาอยู่กับตัวเองจะยิ่งสร้างตัวตนที่เด่นชัดของเราขึ้นมา

        6. เลิก "คิดว่าฉันใช้ชีวิตเพียงลำพังไม่ได้"

            หากเชื่อว่า "เราอยู่ด้วยตัวเองได้" ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกเกลียดจนเกินเหตุ และเราจะหลุดพ้นจากความกดดันที่ว่าต้องทำให้ตัวเองเป็นที่ชื่นชอบได้เอง

            สำหรับคนที่มนุษยสัมพันธ์ไม่ดีแต่รู้สึกเหงาหากต้องอยู่คนเดียว อาจเลือกใช้ชีวิตโดยหันมาให้ความสำคัญแก่ครอบครัวแทนได้

..................................................................................

            เนื้อหาที่เพื่อนๆได้อ่านมาทั้งหมดเป็นเพียงการนำประโยคสำคัญในแต่ละบทมาสรุป และเพิ่มเติมความคิดเห็นของเราลงไปให้ได้อ่านกัน สำหรับใครที่อ่านแล้วรู้สึกว่าสั้นเกินไปหรืออยากได้รายละเอียดมากกว่านี้ก็ตามหาหนังสือมาอ่านกันได้นะคะ เจอกันใหม่บทที่ 2 ปฏิสัมพันธ์